Door ds. C. Koster

We staan vanavond stil bij kruishout waar Jezus Christus aan hing. Hij hing daar zelf, aan het kruishout gespijkerd. En er stond een opschrift boven het hoofd van Jezus Christus. Een soort bordje dat aan het kruishout was vastgemaakt. “Jezus, de Nazarener, de Koning van de Joden.” Marcus geeft de kern ervan weer: “De Koning van de Joden.”

Een bordje boven het kruishout. Het lijkt wel als een bordje, zoals je dat ook vindt in het museum. Je kijkt naar het schilderij, je leest het bordje, kijkt nog eens naar het schilderij… en je loopt weer door. Misschien dat mensen daar bij Golgotha dat ook wel gedaan hebben. Vele mensen liepen daar overdag bij langs. Ze zien de gekruisigde mannen. Lezen de bordjes. En ze lopen weer door… Ze zijn voorbijgangers.

Ik wil u vanavond vragen: hoe leest u dat bordje? Hoe lees jij deze tekst? “De Koning van de Joden.” Als een voorbijganger? Of staat u stil. En komt u tot aanbidding van Jezus Christus, de Gekruisigde Verlosser.

Pilatus heeft dit opschrift bedacht. Het gebeurde vaker dat de reden van veroordeling werd opgeschreven, duidelijk voor iedereen zichtbaar. Dat was bij Jezus dit oordeel: Deze Jezus is de Koning van de Joden. Dit was de reden van zijn kruisiging. Maar wat vooral hierin doorklinkt is de spot. Wrede, venijnige spot. Spot over onze Heere Jezus, die de zondag voor deze kruisiging nog werd bejubeld als Koning, bij zijn intocht in Jeruzalem. Pilatus wil zeggen: is dit uw koning?

De soldaten begonnen er al mee. Ze gaven Jezus al doornen kroon, een staf in de hand en een kleed om. Ze knielenden neer voor deze Man van smarten, deze Koning. “Gegroet, Koning van de Joden!” zeiden ze. En ze sloegen op zijn hoofd, bespuwden Hem en vielen op de knieën en aanbaden Hem.

De spot gaat door tot op Golgotha. “De Koning van de Joden.” Duidelijk had Pilatus het laten opschrijven, in drie talen: Grieks, Latijn en Hebreeuws. Iedereen moet het lezen. De Koning van de Joden. Door de Romeinse bezetter tot bloedens toe gegeseld. Uitgekleed. Naakt. Gekruisigd. Nu, zie hier, uw koning. De spot van een heidense Romein, die dat hele geloof van die Joden en die onrust door deze Jezus maar onzin vindt. Waanzin. Waar maken jullie je druk over…

Toch, en dat is zo bijzonder, toch geven deze woorden zo kernachtig weer wat de werkelijkheid is. Onder Gods voorzienige leiding is dit opschrift precies hoe het is. Ja, inderdaad, hier hangt de Koning van de Joden. Hier hangt de Koning, de Zoon des mensen, die tegelijk is Gods eigen Zoon. Die zieken geneest, doden opwekt, stormen het zwijgen oplegt. De Koning van hemel en aarde.

Profetische woorden, ook al wil Pilatus zelf daar niets van weten. Dit is de Koning, door God gegeven. De Koning, die niet heerst volgens de Romeinse maatstaven. Maar die regeert volgens hemelse wetten. De Koning van het Koninkrijk der hemelen. De Koning, in de gedaante van een dienstknecht, een slaaf. Om juist als Koning dienstbaar te zijn aan zijn volk. En verlossing te verdienen en uit te delen aan elke onderdaan in zijn heerlijk koninkrijk. Een Koning die de zonden van zijn volk op zich wil nemen. En trouw is tot in de dood. Wat een Koning!

Maar de Joden, en de omstanders, begrijpen zij de bedoeling van deze profetische woorden? Zullen zij dit getuigenis hebben begrepen en verstaan? Nee, integendeel. Zij verzetten zich juist tegen deze woorden van Pilatus. Ze vragen Pilatus om de woorden te wijzigen.

Een Koning die moet lijden en sterven, daar willen ze niets van weten. Een Koning die zó nederig en dienstbaar is, dat geeft hen grote aanstoot en ergernis.

En laten we vanavond maar eerlijk zijn, zo’n Koning geeft ook ergernis. Een gekruisigde Koning met een doornen kroon. Tot Hem de toevlucht nemen, dat betekent dat je werkelijk alles uit handen moet geven. Dat betekent dat je zelf niets kan bijdragen. Dat betekent dat je zegt: U hing daar aan het kruishout, voor mij. Omdat ik niet gehoorzaam kan zijn in hart en nieren. Niet volmaakt kan zijn in mijn doen en laten. U hing daar, om mijn straf te dragen.

Geloven in déze Koning, dat ligt ons mensen niet zo. Wij willen het graag zelf doen. We redden het zelf wel. We komen liever voor onszelf op, in plaats van te zeggen: ik heb hulp nodig.

En toch hing Hij daar wel. Jezus Christus, de Koning van de Joden. Omdat Hij en zijn Vader weten: de mensen hebben wél hulp nodig. Zij hebben een Koning nodig, die niet alleen heerlijk regeert. Maar ook zijn volk, dat neer ligt midden in het eeuwig oordeel, om zijn volk omhoog te trekken, te verlossen en te redden.

Jezus Christus is gekomen uit liefde voor een volk dat zijn vijand is. En Hij zette door, ook die uren aan het kruishout. Ja, Hij volbracht zijn werk. Hij boog het hoofd en gaf de geest.

Om twee nachten later te laten zien: het getuigenis op dat bordje is helemaal waar. Ik ben de Koning. De Koning van de Joden, ja, de Koning over deze hele wereld. “Mij is gegeven alle macht in de hemel en op de aarde.” En daarom moet het evangelie de wereld overgaan, tot alle mensen.

Een bordje boven het kruishout. “De Koning van de Joden” Vele mensen liepen voorbij, net als in het museum. Ze zagen het kruis, ze lazen het bordje, ze keken naar de Man… En ze liepen door…

Hoe leest u dat bordje? Hoe lees jij deze tekst? Bent u voorbijganger van deze gekruisigde Koning? Ik hoop het niet. Want dan heb je uiteindelijk veel om bang voor te zijn.

Maar als u en jij neerknielt voor deze Gekruisigde Koning. Als je Hem erkent als je Verlosser en Heere. Dan heb je zóveel! Dan is jouw straf op je zonde gedragen. Dan is de macht van de dood verbroken. Dan redt en beschermt deze Koning je leven.

Als dan die macht van de zonde weer verleidelijk op je af komt, dan kan je tot Hem vluchten. En als de realiteit van ziekte en dood in je leven daar is, dan mag je schuilen bij deze Koning. Want Hij heeft overwonnen, zonde, dood en graf. Hij is een goede koning, bij wie je werkelijk veilig bent!

Lezen Marcus 15:21-26